Verslag werkochtenden 2019

Van elke werkochtend wordt een verslag gemaakt met foto's, zodat degenen die er niet bij konden zijn, toch een indruk hebben van wat er die ochtend in de tuin heeft plaatsgevonden.

zaterdag 13 april:

IJskoud was het zaterdagmorgen 13 april en toch kwamen er een heleboel mensen vrijwillig hard werken in de Dieptetuin. Om bovenaan te beginnen: Ton haalde de goten van de Kate leeg. De bovenborders bij de ingang werden onder handen genomen door Joyce en Loes en de border bij de inmiddels uitgebloeide Forsythia achter de bijen. Het door Joyce nieuw aangeplante sierappeltje werd door Margreeth liefdevol bewaterd vanuit haar eigen tuin. Boven bij de berceaus werden de borders, paden en treden opgeschoond door Jan Willem, Barbara, Nel en Janneke, waarbij Nel een uitglijertje maakte naar beneden. Daar werd van alles herplant door Gerda en Kees, o.a. de Amsonia, die tot de maagdenpalmfamilie behoort en zich hopelijk snel thuis voelt in haar nieuwe milieu. Om weer een beetje op te warmen week Agnieta uit naar de overkant van haar eigen stukje, in het gezelschap van Joke, om er daar samen iets moois van te maken. Henny zat weer onder haar struikgewas en het resultaat was te zien. Ook Maarten werkte van boven naar beneden: hij maakte een afvoergootje in het pad. Het hoogtepunt van de ochtend was natuurlijk weer de koffie van Meta en Tineke, ditmaal in de Kate (al zaten Maarten en Kees stoer buiten). Daar zongen we uit volle borst Reina toe, die 70 is geworden en ons trakteerde op allerlei lekkers. Reina, van harte en om met Pisuisse te spreken: Mens, durf te leven! Volgend weekend is het vrolijk Paasfeest en dus geen werkochtend.

Jazeker, zo koud was het vanochtend. Ijs op de trappen van de berceaux!

Dat weerhield deze dames er niet van de borders bij de hortensia's op te schonen.

En Janneke verstopt achter heur haar.

'Botanische' tulpen. Daarom mag het dan wel!

Kijk dat is tenminste snoeien; in dit geval de vlinderstruiken.

Lang zal ze leven, lang zal ze leven,...

Hiep hiep hoera voor Reina, die deze week een mijlpaal bereikte!

Eerst had Ton de troep zelf uit de goot naar beneden ged......

Loes houdt ook haar primulaatjes keurig op een rijtje!

Na de koffie was het in het zonnetje zelfs een beetje warm.

vrijdag 5 april:

Na de mest van vorige week, was het nu tijd om nieuwe plantjes te planten. En dat waren er heel wat. Donderdag hadden Josje en Gerda ze al op de juiste plekjes gezet. De meeste mensen waren dan ook daar mee bezig. Wie waren er vandaag actief: Willem, Jaco, Loes, Hannie, Henny, Ad de H., Ad M., Jan-Willem, Albert, Josje, Gerda, Maarten, Reina, Barbara, Ton, Joke, Tineke, Meta en Hanny (verslag). Onze “gevallen vrouw” Margreet stond gelukkig weer fier overeind en kwam koffie drinken.

Wat werd er nog meer gedaan? Albert knipte de grasrandjes, Loes was actief op de bult en zag tevreden, dat de primulaatjes beginnen te bloeien. Willem schudde de Sedums wakker!? Niet met een wekker, maar met een riek. Dat gaat als volgt: riek onder de wortels steken, even schudden en dan weten deze planten: ja, tijd om te gaan groeien! Henny poetste de spiegels, Ton veegde achter de Kate en Barbara veegde ook her en der en dat was te zien: de paden zien er weer heel netjes uit! Reina werkte in een van de borders en vond een haring! Hè? O ja, nog van de Kerststal natuurlijk! Ad M. verwijderde vrouwenmantel die over de keitjes woekerde. Deze plantjes die dus over zijn, vonden direct een goede bestemming: zondag ging het Plantenasiel op de Boswerf weer open en daar waren ze zeer welkom. Reina en Hanny zijn begonnen met de voorbereiding van het Plantenasiel in de Dieptetuin. Dat komt rechts naast de Kate. Peter Bosch, “hoofd bordjes” van de werkgroep Plantenasiel, heef alvast een mooi bordje geplaatst.

Wat valt er nog meer te vermelden? De koffie van Tineke en Meta was heerlijk, de forsythia bloeit nog een beetje, de ribes bloeit prachtig en de stinseplanten Geum (nagelkruid) en Corydalis (holwortel) bloeien ook en de bijen vliegen weer.

Gerda en Josje hadden de nieuwe plantjes vrijdagavond al op hun beoogde plek gezet.

Keurig met het naamlabel erbij, zodat we daar nog van konden opsteken...

Het ingraven van de meer dan 100 plantjes was nog een heel werk!

Paddendril in de vijver, vette wormen en zwangere padden in de borders!

Alsof dat nog niet genoeg was, trof Reina nog een haring aan!?!

Hanny maakt notities voor het verslag. We kunnen nauwelijks wachten!

De ploeg van vandaag werd beloond met koffie en een flauw zonnetje!

Overal in de border wordt druk gewerkt.

Jaco had het koudste plekje van de tuin uitgekozen.

Aanvoer en omscheppen van de verse mest voor de composthoop.

zaterdag 30 maart:

Een beetje aan de late kant maar dat komt omdat ik zaterdag en zondag druk bezet was, maar nu weer beschikbaar om het verslag te schrijven. Keek mijn ogen uit toen in zaterdag ochtend bij de tuin arriveerde, er lag daar een hoop mest, gestort door de gemeente Zeist om U tegen te zeggen. Er kwamen alweer 17 vrijwilligers te weten: Meta, Joke, Kees, Albert,Ton, Jos, Gerda, Janneke, Joyce met Gerard, Jan Willem, Gemeentelijke Willem, Hannie, Agnieta, Loes, Henny en Yvonne.

Direct werden er koppels gevormd om de besproken mest de tuin in te rijden. Het moet gezegd Gerard, Albert, Willem hebben in no time de grote hoop mest ter plaatse afgeleverd. Ook Jan Willem fungeerde als kruiwagen vuller en dat werk, ik weet dat uit eigen ervaring, is niet het makkelijkste werk. De rest van het team was bezig de mest op de juiste plaatsen te verspreiden en toen ik om 12 uur naar huis ging lag de tuin er gemest bij.

Meta was er voor de koffie, die lekker smaakte te midden van de lekkernijen aan koek die erbij geserveerd werden. Joke heeft veel rommel opgeruimd van de paden en dat was goed te zien. Kees was op algehele controle in de tuin - en op zijn knieën bezig met plantjes te verwijderen of te her planten en gaf er zelf nog water bij. Albert, Gerard en Willem G. waren eerste klas mestrijders en volscheppers van de kruiwagens, petje af mannen. Josje was wel aanwezig met het geven van adviezen enz. maar ging vroegtijdig met reden naar huis. Gerda daarentegen was in goede doen en verwijderde lampenpoetsersgras staande op de trap en deed haar controle in de tuin zoals we altijd van haar gewend zijn. Janneke was vanochtend mest uitspreidster en dat ging haar goed af. Ook Joyce had daar een belangrijk aandeel in maar was ook nog bereid de tafels en stoelen voor de koffie te plaatsen en weer op te ruimen. Jan Willem met zijn goede conditie vulde vele kruiwagens en zorgde ervoor dat de meeste mest op het grote oranje zeil bleef om te verwerken. Hannie heeft flink haar best gedaan met het verspreiden van de mest. Agnieta was zoals altijd bezig op haar eigen werkplek in de tuin, was goed te zien want het zag er mooi uit. Loes heeft de plantjes en het onkruid in de rotstuin verzorgd en ook hier weer water gegeven. Henny was aanwezig op haar vertrouwde plek op het gazon en heeft de onder haar toezicht vallende boompjes prima bijgewerkt en ook het onkruid aldaar verwijderd. Last but not least Yvonne heeft veel vuil overal verwijderd, hoewel ze niet kon bukken vanwege haar rug, maar was wel in een opperbeste stemming.

Het koffie samen zijn was gezellig waarbij het zonnetje ons heerlijk toe scheen - al met al een gezellige werkdag waarin veel werk werd verzet.

vrijdag 22 maart:

Vanochtend was er mist, geen mest, voor de verslaggeefster van deze week een hele verrassing. Gelukkig weerhield dat 19 (ja zelfs 20) personen er niet van om te komen werken in de Dieptetuin. Wie waren er allemaal? Henny, Hanny, Hannie, Tineke, Meta, Agnieta, Loes, Jaco, Nel, Reina, Gerda, Josje, Janneke, Maarten, Albert, Jan Willem, Ad M., Ton en Fazant. Laatstgenoemde kende, met een paar anderen (dames), de naam van het prachtige, helemaal niet pierige struikje bij de Kate: Pieris japonica, jawel. Zoals altijd was het weer een gezellige boel bij de koffie, gepresenteerd door Meta en Tineke, met koekjes heel chic op een gehaakt kleedje. Maar het ging natuurlijk ook om het tuinwerk. We gingen door met waar we de vorige keer gebleven waren: oude bladeren en stengels weghalen, zo nodig ook plantjes, die niet op hun plek stonden (voor het asiel). Josje haalde tongvaren weg en snoeide het blad van de Epimedium, want “de elfenbloemen willen in het licht”. Tsja, wie niet? En zowaar, de hemel brak open en de zon scheen op alle harde werkers. Loes voerde de bijen (bij), die opeens weer actief werden en naar de bloeiende forsythia vlogen boven de border waar anderen ook heel Bezig waren. Reina trof, met ene Peter, de 20ste aanwezige, voorbereidingen voor vrijdag 29 maart, wanneer er weer insectenhotels gemaakt gaan worden, tussen 12 en 2 uur. Iedereen heeft keihard en -goed gewerkt, teveel om alles op te noemen. Zaterdag 30 maart is er weer een werkochtend, met hopelijk wel mest, en geen mist.

zaterdag 16 maart:

We mogen weer! Na de vriendenraadpleging van vorige week, gingen we vandaag aan de slag! We begonnen met wat regen, maar gelukkig werd het snel droog en een klein beetje gemiezer: daar laten we ons niet door tegenhouden. Maar liefst 28 mensen kwamen werken, waarvan 4 dames van serviceclub Quota in het kader van NL doet. Zij zetten zich in voor goede doelen, o.a. waterzuiveringsinstallaties in Rwanda. Hartelijk dank voor jullie hulp dames! De andere vrijwilligers waren: Hennie, Jackie, Jan Willem, Yvonne, Margreet, Reina, Ad de H, Ton, Kees, Jaco, Joke, Meta, Janneke, Nel, Agnieta, Maarten, Joyce, Gerda, Josje, Tineke, Willem, Barbara en Hanny. Loeki kwam even koffiedrinken. Zo’n eerste keer na de winter moet er vooral opgeruimd worden: dode planten worden afgeknipt, blad en takken uit de borders geharkt en alles wordt afgevoerd naar de achteruitgang aan de van Tuijlllaan. Dat werd een hele grote stapel! We zijn ongeveer op de helft gekomen, dus nog genoeg werk volgende week. De paden zien er ook weer een stuk netter uit, zodat de mensen straks, als de tuin weer open is na 1 april, goed uit de voeten kunnen. Er waren meerdere bezienswaardigheden: er zijn padden en kikkers gesignaleerd. Die werden door ons natuurlijk uit hun schuilplaatsen verjaagd, maar we zijn altijd voorzichtig met deze nuttige beestjes, hoor. Tegenover de Kate, in de border heeft een egel zelf een prachtig nest gebouwd (zie foto). Niks kant en klaar egelhuisje; liever een eigen gebouwd huis. Wonderbaarlijk mooi en stevig, heel bijzonder! Moeder eend scharrelde onrustig; ook zij was door ons opgeschrikt van haar nest. Eén ei lag erin; was ze net begonnen en komen er nog meer? We gaan het zien (of niet). Er bloeit al het een en ander. Overal komen de vroege scilla’s tevoorschijn; de meeste zijn blauw, maar we hebben ook een bijna witte variëteit. De krokussen en sneeuwklokjes zijn alweer uitgebloeid, maar de kleine anemoontjes beginnen nu, net als de chionodoxa (sneeuwroem) met de mooie stervormige bloemetjes. Voor de Kate bloeit de schijnhazelaar met heel zachtgele bloemen, heel mooi. En ernaast pronkt de Pieris Japonica met z’n witte en roze bloemtrossen.

Afgelopen dinsdagavond was ik bij een presentatie over de stand van de wilde bijen in Zeist, uitgevoerd door 6 studenten uit Wageningen. Heel interessant en ik hoorde er een paar leuke weetjes: wilde bijen zijn dol op paardenbloemen. Nou pleit ik er niet voor om de paardenbloemen in het gazon maar te laten groeien, maar er zijn natuurlijk plekken waar we ze wél kunnen laten staan, bijv. bij de bijenkasten. Dat is dus aan te bevelen. En 80% van de wilde bijen nestelt onder de grond, bij voorkeur op wat zanderige, kale grond. Dus als je zo’n mooi afgerond gaatje in de grond ziet, stamp het niet dicht, maar laat het intact. Zo kunnen wij ook een kleine bijdrage leveren aan verbetering van de bijenstand.